14 oktober 2012
Blijf op de hoogte en volg Monique
14 Oktober 2012 | Spanje, Ponferrada
Vanochtend ben ik met mist en snel daarna regen (een kwartiertje) vertrokken uit Acebo. Ik had gisteren bewust niet gekozen voor de herberg zonder douche, maar nu sliep ik in een dorp waar vannacht ineens geen water meer was. Gelukkig had ik gisteren al een douche genomen. Toen ik net klaar was met het prutsen met mijn waterfles om toch mijn tanden te kunnen poetsen en mijn gezicht te wassen, hoorde ik de leidingen pruttelen en was er weer water. Ik was net op weg toen een Nederlands busje mij passeerde. Even later zag ik de bus stilstaan en stonden er mensen omheen koffie en thee te drinken. Ik bleef staan om een praatje te maken en kreeg gelijk een kopje thee aangeboden. Het was een groep Nederlanders die gestart was in Leon en Theo zorgde voor alles. Hij heeft ze eerst naar Leon gebracht en nu rijdt hij de hele dag rond en staat regelmatig met eten en drinken op een afgesproken punt. Ook blijft hij in de buurt voor noodgevallen en om foto's te maken. 's Morgens en 's avonds zet hij ze af en haalt ze weer op. Toen ik na 8 km dalen over de weg en niet over het kiezelpad bij het plaatsje Molinaseca aankwam stond hij bij de kerk en vroeg of ik thee of koffie wilde. Ook de mensen die na me kwamen nodigde hij uit voor thee en koffie, twee Koreaanse meisjes, twee Fransen en een Canadese en zij vroegen mij of ik die meneer kende. Ik legde hen uit dat ik hem ook nooit gezien had maar dat dit nu de Hollandse gastvrijheid is. Ik had vandaag maar een korte route gepland, het was of 16 of 34 dus die keuze was snel gemaakt en zeker met dit weer. In Molinaseca heb ik bij een barretje nog een stempel gehaald met de print van de grootvader van de barman. Ik hoefde nog maar 2 km en toen begon het te waaien en te regenen. Maar gelukkig vond ik in Ponferrada weer snel een slaapplaats. Morgen gaat als het goed is de zon weer schijnen. Die is het nu al aan het proberen. Ik heb vrijdag nog even naar uitzending gemist gekeken en zag daar het pad van 17 km waar ik afgelopen maandag liep en de picknickplaats waar ik ook had gezeten, wel heel leuk al die herkenningspunten. ik ben vandaag nog net boven de 200 km voor Santiago geëindigd, en wel op 202,5 km. Hier in de herberg geven ze aan dat het in zeven dagen zou kunnen maar daar zit wel weer een route van 38 km bij. Ik weet niet of dat haalbaar is, maar morgen heb ik in ieder geval een langere tocht op het programma staan dan vandaag.
-
14 Oktober 2012 - 17:50
Dineke:
Hey Monique,
Je nadert het eindpunt, goed zo!! Fijn dat je de Hollandse gastvrijheid kon uitleggen. Er zijn zoveel aardige
( Hollandse) mensen.
Toi toi, Dien -
14 Oktober 2012 - 18:23
Gerard Mars:
Hoi Monique, wat je gisteren op je blog schreef over de rozenkrans wisten wij niet. We zitten nu 8 km verder dan León en hebben zonet een rozenkrans gekocht en laten inwijden door de pastoor. We vinden het fantastisch wat je doet. Je loopt nu zo'n drie dagen voor. Inderdaad zijn de weersvoorspellingen niet zo gunstig, maar we zullen zien. Bedankt voor de tip betreft Manjarin.
Veel succes met de grote stijging over 2 à 3 dagen.
Groet, Stella en Gerard -
14 Oktober 2012 - 19:53
Els:
Succes morgen !!
-
14 Oktober 2012 - 20:51
Bertus:
nog even vol houden en je bent er bijca ik vind het geweldig wat je allemaal meemaakt en hoe je dat allemaal beleeft. ga zo door en veel succes en nog veel wandel plezier tot ziens .xxxxx
Anja waar je mee sport vroeg hoe het met je ging ik heb je weblog op gegeven maar ik heb vergeten om de groen . achter Monique te zetten -
14 Oktober 2012 - 21:28
ELSH:
Hai Monique,
Vandaag schrijf ik weer vanaf mijn eigen laptop. Ik heb een nieuwe want dat ding van mij kon niet meer gerepareerd worden.
Gisteren heb ik je niet geschreven want ( lach niet ) ik had bardienst in de kantine van de handbalclub. Dat was helemaal leuk. Dat ga ik meer doen. Ze hebben vrijwilligers nodig die ook nog met geld om kunnen gaan.
Uiteindelijk waren Joop en ik om half 1 thuis en toen heb ik er niet meer aan gedacht om jouw log te lezen.
Wat een emotievolle dag gisteren, ik was al onder de indruk toen ik dat op t.v zag, laat staan dat je daar alleen met je gevoelens bent. Huilen helpt bij de verwerking !!!!
IK was trouwens zaterdag in de bieb en daar stond jouw dochter Iris achter de balie. Zij heeft mij fantastisch geholpen. Ze zei dat ze je heel erg miste en blij zou zijn als je weer thuis bent.
Nou dame nog een 11 dagen en dan zit de tocht der tochten er op.
Groetjes en een kus van ELS. -
15 Oktober 2012 - 09:00
Anneke:
Hoi Monique, Wat een geweldige ervaring om een rozenkrans te leggen en zo'n punt te bereiken, dat je emotioneel was kan ik goed begrijpen, dat is het ook, weet ik uit ervaring, dat had ik ook toen ik boven op de Kilamanjaro stond in Afrika en iedereen had dat zelfde gevoel, ook een beetje van een soort overwinning van je zelf. Nou meid nog heel eventjes en je heb je einddoel bereik, denk iedere dag aan je wat je nu weer beleefd hebt en lees je verslag trouw, petje af hoor.
Lieve groetjes Anneke,
PS, je kaart ontvangen, bedankt.
Ga morgen voor 20 dagen naar Suriname ben 4 november weer terug en weet zeker dat je de eindstreep haalt. Zien elkaar na 4 november :-) -
15 Oktober 2012 - 12:59
Ageeth Zwaan:
Hoi Monique.
Super wat jij doet, de finish is in zicht.
Hartelijke groeten, Ageeth
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
