8 september 2012

Jammer Els, dat je die ballon niet in gaat. Het is zo mooi om Nederland van die hoogte te zien. Mijn moeder wilde dat altijd graag en ze kreeg het van mijn zus cadeau voor het oppassen. Ondanks mijn hoogtevrees aarzelde ik geen moment en ben ook meegegaan met mijn moeder en zus. Ook mijn schoonzus kreeg dit als verrassing van mijn broer en we hebben genoten met z'n vieren! Wat een stilte daar boven en wat zie je dan goed hoe Nederland in stukjes is opgedeeld. Datzelfde gevoel heb ik ook in Frankrijk. Dezelfde rechte stukken land die je kan zien als een heuvel/berg oploopt en ook vaak alleen maar geluiden van de natuur: insecten, schapen, koeien, beekjes. Een gemiste kans misschien??
Gisteren ben ik eerst boodschappen gaan doen en dat was maar goed ook want de camping lag een stuk lager dan het stadje en om dan nog een keer weer daar naar toe te gaan lopen.. Het was alleen jammer dat het zwembad gesloten was, niet zozeer voor het water maar meer voor de heerlijke bedden die er omheen stonden. Ook de drie Fransen waren er weer. Omdat de campingbeheerder pas om half zes zou komen ben ik bij de vijver gaan zitten. Er bleken weer twee stapelbedden te zijn en ik heb eerst maar even gevraagd waar de anderen wilden liggen. De man zei dat we het beste maar hetzelfde konden gaan liggen als in Flavignac, ik blij, hoefde ik tenminste niet boven te gaan liggen. Maar uiteindelijk is de dame die boven me zou gaan liggen op de bank gaan slapen, was zeker bang dat ze weer teveel zou gaan draaien of misschien bedoelde ze eigenlijk dat ik te veel had liggen draaien :). Vandaag hoefde ik maar 16,5 km te lopen dus weer een lekker rustig dagje. Ik ging om half negen weg en moest me dus, letterlijk, uit een dal omhoog werken. Aangezien ik vlakbij het centrum van Thiviers uit kwam ben ik eerst maar even naar de boulangerie gegaan. Mijn medepelgrims, die om zeven uur al waren vertrokken gingen Thiviers net uit, die waren ook naar een bakker gegaan en hadden nog koffie gedronken. Er was markt en het was al gezellig druk op de terrasjes dus ach, ben er maar lekker bij gaan zitten. Uiteindelijk liep ik om half tien Thiviers uit. Onderweg kwam ik de Franse pelgrims weer tegen, die lopen duidelijk niet in mijn tempo. Een vrouw kan 's avonds ook bijna niet meer lopen! Daar heb ik gelukkig deze keer geen last van gehad. Onderweg kwam er een man langs op de fiets. Hij stopte en vroeg waar ik deze avond ging slapen. Vreemd eigenlijk dat je dan gelijk antwoord geeft terwijl ik dat in Nederland niet zou doen! Toen ik zei dat ik in Sorges zou gaan slapen vroeg hij of ik in een chambre d'hotes ging. Ik zei hem dat ik in de refuge pelerin wilde gaan slapen en hij bleek dat dus te beheren. Hij kijkt onderweg of er pelgrims komen om te weten of hij in de refuge moet gaan zitten wachten. Verderop liep ik een huis te bewonderen waarvan de eigenaar met zijn zitmaaier het gras aan het maaien was. Hij kwam naar het hek toe, zette zijn motor uit en vroeg of ik wat wilde drinken, een biertje misschien. Gelukkig had hij ook wat anders. Hij vraagt waarschijnlijk vaker pelgrims binnen want zijn vrouw vond het heel normaal dat ik binnen kwam. Ik heb daar een kwartiertje doorgebracht en ben weer verder gegaan. Daarna heb ik nog twee keer een korte pauze genomen, veel op bospaadjes en tussen maisvelden gelopen en om twee uur kwam ik aan in Sorges. Onderweg merkte ik dat ik een sok was verloren. Ik had mijn sokken aan mijn rugzak gehangen maar nu zat er nog maar een aan. Jammer dan, ik heb gelukkig nog drie paar bij me. De refuge hier is gelukkig wat groter dan de vorige twee. Er staan ook zes bedden en er is een grote woonkeuken. Ook liggen er weer dekbedden. Ik ben gelijk gaan douchen, mijn haar was nodig toe aan een wasbeurt en ik heb mijn teennagels maar weer eens gelakt. Dan staan sandalen toch net iets charmanter! Nu zit ik in de schaduw met een heerlijke kop (helaas geen verse) muntthee. Inmiddels zijn de Franse pelgrims ook hijgend en steunend binnen gekomen met ..... mijn sok!