24 september 2012

Wat een feest gisteravond! Er kwamen nog 40 pelgrims bij, dat was schrikken, zoveel had ik er in die twee maanden nog niet bij elkaar gezien. Maar voor ze er allemaal waren kon ik nog lekker op een ligstoel in het zonnetje een boek lezen. Om zeven uur gingen we eten en de gastheer ging met ons zingen, iedereen flink aan de wijn. Er was een grote groep Fransen en een grote groep Duitsers en die vonden het nodig om elkaar te overstemmen. Daar zit je dan als nuchtere Nederlandse. Na het eten zijn Roos, die toch naar Ostabat was gewandeld, en ik naar de slaapkamer 
gegaan. Wij dachten dat daar al iemand lag te slapen maar de vrouw bleek iets te veel te hebben gedronken en zij was gevallen. We lagen net alle vier in bed toen ze begon te huilen en voor we het wisten stonden er vijftien (!) man omheen (het was een slaapzaal voor 9 pers). Ze bleven maar met elkaar overleggen wat ze moesten doen tot Luc er genoeg van had. Er lagen hier vier mensen die morgen weer vroeg op pad wilden gaan en nu moest er maar een beslissing worden genomen over wel of geen dokter. Het hielp: er bleven nog drie mensen over, het grote licht ging uit en er werd verder gefluisterd. Omdat iedereen had gedronken en er behalve de eigenaar natuurlijk niemand vervoer had is er een ambulance gebeld en is ze naar het ziekenhuis gebracht. Daar bleek ze een gebroken arm te hebben. Wij zagen het al somber in voor de rest van de tocht. Het was zo lekker rustig geweest. Dit bleken ook bijna allemaal mensen te zijn die een paar dagen gingen lopen, bagage wordt met auto's vervoerd en 's avonds is het alleen maar feesten. Vanochtend kreeg Luc te horen dat hij de deur te hard had laten dichtvallen! Het was zeven uur en voor een pelgrim een mooie tijd om te gaan ontbijten. Om
half acht zijn we vertrokken. Gisteravond is het nog gaan stormen en onweren en vanochtend zag het er ook nog dreigend uit dus startten we met vest en regenponcho. Gelukkig konden deze na een uurtje uit, er kwam weer wat blauwe lucht. Ik had geen last meer van mijn benen en we konden goed doorlopen. Om elf uur hadden we er 19 km opzitten en waren we in St. Jean Pied de Port. Het is echt een toeristenplaatsje, het heeft wel wat weg van ons Limburgs Valkenburg. Eerst zijn we een stempel en (weer) een nieuwe credencial gaan halen. Bij het pelgrimsbureau hebben we ook allerlei informatie gekregen over de Spaanse etappe, de dagetappes, hoogteverschillen, overnachtingsadressen etc. Daarna zijn we naar een terrasje gegaan, hebben wat gedronken en gegeten en om twee uur konden we terecht in de gite. Het is een mooie, schone gite met gelukkig maar plaats voor 10 personen en tot nu toe zijn we met 6: 1 Franse dame, 2 Koreaanse dames, Luc, Ward en ik. Roos is ook nog geweest maar toen ze gedoucht was vertelde ze dat ze vegetariër was en dat bleek een probleem te zijn. We krijgen eten waar al vlees doorheen zit en je mag hier alleen maar zijn als je en eet en slaapt. Erg vreemd en heel lullig dat ze toen geld in een potje moest doen voor de douche en het kopje thee. Ze zit nu ergens in een gite hier vlak bij. Morgen dus een nieuwe etappe, twee maanden onderweg en bijna twee maanden in Frankrijk. Vanavond toch maar vast wat Spaanse woorden leren!