2 september 2012

Gisteren had ik tijdens het eten nog gezelschap van een Canadese pelgrim te voet en een Franse pelgrim op de fiets. De Canadees deed nog zijn best om een beetje Engels te praten maar de Fransman keek dwars door me heen. Hij kwam ook een kwartier te laat aan tafel en stond daarvoor ook al ineens in mijn kamer: vreemde kwibus.  Ook tegen elkaar praatten ze niet dus er vielen af en toe ongemakkelijke stiltes. Maar het eten was lekker en het bed sliep weer heerlijk. Vanochtend kreeg ik nog brood met ham mee voor onderweg omdat ik waarschijnlijk geen winkels tegen zou komen. Toen ik weg ging kwam de zon net door de mist op. Ik kan dan wel foto's blijven maken maar dat is toch anders dan het echt te zien. Na 6 km: wat een verrassing! Supermarkt, bakker en een hotel open voor de koffie. Ja Keetje, koffie is belangrijk voor me maar als je ergens koffie kan drinken kan je ook even lekker op een stoel zitten, je houdt wat langer pauze en je kan tenminste even naar een toilet. Daarna liep ik de bergen in. Vanaf nu zijn het voor mij geen heuvels meer. Het was een mooi weggetje waar ik me in de auto niet zo prettig bij zou voelen. Ik kwam ook door kleine dorpjes, net niet echt! Jullie zouden eens op Google Earth deze plaatsjes moeten opzoeken: Hameau de l'Abbaye en Champegaud. Het eerste werd in 1278 door nonnen gesticht. Als je dan ziet hoe hoog deze dorpjes liggen en midden tussen het groen dan kan je mij misschien als klein stipje (dank je Joop) voorstellen. Wel een stipje met een felblauw nog kleiner stipje, mijn vest op mijn rugzak, want dat hoef ik tijdens het wandelen gelukkig nog steeds niet aan. Ik voel me inderdaad nietig als ik door dat immense Frankrijk loop. Na het bergbeklimmen volgde natuurlijk weer een afdaling en ik ben altijd blij als ik dat weer gedaan heb. Ik ben niet bang voor rare mannen als ik alleen loop want ik kan me niet voorstellen dat er iemand is die denkt: kom, laat ik eens een verlaten bos in lopen, misschien komt er vandaag wel een weer(ga)loze pelgrim langs:). Maar zo'n afdaling met losliggende stenen vind ik best wel eng. Stel je voor dat je valt en er is niet eens zo'n enge man in de buurt!! Daar denk ik altijd maar even aan en ik doe dan gewoon zo voorzichtig mogelijk. Tegen vier uur was ik in Chatelus le Marcheix. Ik slaap weer in een gemeentegite. De eerste paar waren gratis maar nu betaal ik er steeds acht of tien euro voor. Nou ja, nog altijd goedkoper dan een hotel. Ik heb er vandaag tegen de 30 km op zitten en toen ik aan kwam had ik, als het nodig was geweest, nog wel een uurtje verder kunnen gaan. Volgens mij is dat dan precies een goed punt om te stoppen. En natuurlijk verzorg ik mezelf goed. 's morgens masseer ik mijn voeten altijd met een crème en als ik er ben masseer ik ze met een verkoelende gel voor ik ze in de mooie sandalen stop die ik van de bon van Rene en Roland heb gekocht. (Rene en Anneke: gefeliciteerd met jullie kleinzoon). Ik zorg ervoor dat ik genoeg water drink en verschillende voedingsstoffen binnen krijg. Vanochtend bij de bakker: c'est cereal! Ja, dat weet ik, deze Hollandse pelgrim wil wel eens wat donkerder brood! En ik luister naar mijn lichaam en dat is volgens o.a. Loes en mij eigenlijk wel het belangrijkste!