16 augustus 2012

Een beetje later vandaag want het was een lange dag! Gisteren ben ik dus meegegaan met Fransje naar De Berg. Omdat ik nog geen eten had kunnen kopen zei ze dat ze wel wat zou regelen. En ja hoor, we waren onderweg naar het huisje en toen was het avondeten al geregeld bij Annie, Frank, Reina en Martijn. Voor het ontbijt had ze Bert en Ingeborg gestrikt. Geregeld! Ik had me geinstalleerd en me opgefrist toen Bert kwam vragen of ik Ratafia kwam drinken. Dat had hij van de burgemeester gekregen. Alle andere bewoners van huisjes en tent waren er ook. Gezellig dus. 's Avonds lekker gegeten en naar de schitterende zonsondergang gekeken. Het graanveld leek wel van goud. Na een goede nachtrust, even verstoord door een muis die met een van mijn lege flesjes aan het spelen was, zat ik aan een ontbijt met gebakken ei met spek en fruit. Grote dank aan alle mensen van De Berg, maar vooral natuurlijk aan Fransje, die zomaar een vreemde, gratis, onderdak biedt. Ik ben daarna afgezet in Chaource, dus heb mijn route een beetje veranderd. Omdat het inmiddels half tien was twijfelde ik of ik naar Tonnerre zou gaan lopen, toch bijna 30 km. Uiteindelijk wel gedaan omdat dat een grote plaats is met veel overnachtingsmogelijkheden. Het eerste stuk was 13 km. Gelukkig wel op de asfaltweg dus het liep wel door.  Als ik zo'n lange afstand loop dan probeer ik pas echte pauze te houden als ik (bijna) op de helft ben. Van de grote weg naar landweggetjes, paarden, koeien, maïs en zonnebloemen. Het was dus niet alleen maar op de grote weg. Aan het eind nogal wat heuvels, maar de mooiste afdaling was natuurlijk de laatste, als je het plaatsje ziet liggen en blijkt dat je vier km naar beneden loopt. Gelukkig was de VVV nog open. Het was inmiddels kwart voor vijf toen ik in Tonnerre aankwam. Stempel gehaald en overnachting in gemeentegite geregeld. Deze keer niet gratis maar voor 10 euro heb je weer een bed, douche en toilet. Ik had zo'n vreselijke dorst dat ik op het eerste terrasje neerviel dat ik tegen kwam. Bleek het een wijnbar te zijn. Gelukkig hadden ze ook wel thee maar iets fris zou er ook wel ingaan. Dat werd dan dus maar een glas cider.  Misschien niet zo handig als je moe bent want ik voelde dat wel toen ik opstond om mijn slaapkamer te gaan zoeken. De gemeentegites zijn ook altijd wel erg verstopt. Ik kreeg een plattegrond mee met drie sleutels en allerlei aanwijzingen over een groen hek. Maar gelukkig zijn er altijd mensen die zien dat je alle groene hekken probeert open te maken met een niet passende sleutel dus uiteindelijk toch nog gevonden. Het gebouw hoort bij de Presbyteriaanse kerk en ook de scouting zit hierin. Hopelijk hebben ze morgenochtend niets op hun agenda staan