3 augustus
Blijf op de hoogte en volg Monique
03 Augustus 2012 | Frankrijk, Aubigny-les-Pothées
Vanochtend zijn Manon en Iris naar huis gegaan. De afgelopen weken zijn twee, mij bekende, leeftijdsgenoten overleden, en die kinderen hebben nu dus geen moeder meer. Dan is dit afscheid best wel moeilijk maar over drie maanden ben ik weer thuis.
Ik heb toch ook wel wat spullen mee naar huis laten gaan. Mijn rugzak was te zwaar. Het boekje waarin iedereen lieve teksten heeft geschreven is nu onderweg naar Hellevoetsluis, maar ik heb van iedere blz een foto genomen dus toch alles bij me. Ook had ik nog zo'n o zo handig maar o zo zwaar zakmes bij me. Ook naar huis gestuurd. Ik zit nog te twijfelen over mijn thermosfles. Het is toch best wel lekker om na een uurtje te hebben gelopen een kopje koffie of thee te nemen en er is niet altijd een cafe oid (open) op de route. Dus voorlopig houd ik die nog even bij me.
Ik ben dus nu de snellere route aan het nemen. Deze is zowaar ook bewegwijzerd met de schelp, het is alleen niet de officiële sticker. En het valt me mee. Het eerste stuk liep ik over een landweg waar af en toe een tractor passeerde. Vervolgens ging ik door een bos. Tot mijn grote schrik kwam ik op een drukke grote weg. Maar hier hoefde ik maar 100 meter langs te lopen om vervolgens weer een landweg aan de overkant in te slaan die door het dorp Chily kwam. Inmiddels was het kwart voor een en tijd voor de lunchpauze. Na een eindeloze klim kwam ik vervolgens in l'Echelle. In tegenstelling tot andere dorpen zag ik hier zowaar mensen, maar nergens iets om wat te drinken. De kerk was ook gesloten maar daar kon ik in ieder geval mijn meegenomen cola opdrinken. Het laatste stuk vandaag was het zwaarst. Dat was ongeveer 4 km over een karrenspoor met gras tot aan je knieën en af en toe moest ik slalommen om de brandnetels te ontwijken. Bij Aubigny les Pothees aangekomen moest er nog een berg beklommen worden. Maar uiteindelijk zat ik aan een heerlijke kop citroenthee en was ik na een lekkere douche weer aardig opgeknapt ! Ook kon ik hier mijn was doen. Nu maar hopen dat alles morgen droog is. Ik heb er vandaag weer 25 km op zitten.
Ik heb toch ook wel wat spullen mee naar huis laten gaan. Mijn rugzak was te zwaar. Het boekje waarin iedereen lieve teksten heeft geschreven is nu onderweg naar Hellevoetsluis, maar ik heb van iedere blz een foto genomen dus toch alles bij me. Ook had ik nog zo'n o zo handig maar o zo zwaar zakmes bij me. Ook naar huis gestuurd. Ik zit nog te twijfelen over mijn thermosfles. Het is toch best wel lekker om na een uurtje te hebben gelopen een kopje koffie of thee te nemen en er is niet altijd een cafe oid (open) op de route. Dus voorlopig houd ik die nog even bij me.
Ik ben dus nu de snellere route aan het nemen. Deze is zowaar ook bewegwijzerd met de schelp, het is alleen niet de officiële sticker. En het valt me mee. Het eerste stuk liep ik over een landweg waar af en toe een tractor passeerde. Vervolgens ging ik door een bos. Tot mijn grote schrik kwam ik op een drukke grote weg. Maar hier hoefde ik maar 100 meter langs te lopen om vervolgens weer een landweg aan de overkant in te slaan die door het dorp Chily kwam. Inmiddels was het kwart voor een en tijd voor de lunchpauze. Na een eindeloze klim kwam ik vervolgens in l'Echelle. In tegenstelling tot andere dorpen zag ik hier zowaar mensen, maar nergens iets om wat te drinken. De kerk was ook gesloten maar daar kon ik in ieder geval mijn meegenomen cola opdrinken. Het laatste stuk vandaag was het zwaarst. Dat was ongeveer 4 km over een karrenspoor met gras tot aan je knieën en af en toe moest ik slalommen om de brandnetels te ontwijken. Bij Aubigny les Pothees aangekomen moest er nog een berg beklommen worden. Maar uiteindelijk zat ik aan een heerlijke kop citroenthee en was ik na een lekkere douche weer aardig opgeknapt ! Ook kon ik hier mijn was doen. Nu maar hopen dat alles morgen droog is. Ik heb er vandaag weer 25 km op zitten.
-
03 Augustus 2012 - 23:16
Els Heijnraets:
Hai Monique,
In de hoop dat het nu weeer lukt schrijf ik je maar weer eens. Ik begrijp uit je verhalen dat de tocht niet echt gemakkelijk is.
Ik hoop voor je dat je conditie tegen de hoogten en dalen bestand is.
Ik moet heel veel aan je denken als ik in een lekkere stoel in de zon zit een mooi boek.
Ik ben zeer benieuwd hoe het je vergaat zonder je dochters. Het zal best lukken denk ik.
Heel veel sterkte in de komende dagen en ik probeer elke dag je verslag te lezen en te reageren.
Tot morgen, groetjes en een kus van ELS. -
05 Augustus 2012 - 09:46
Ellen Jongens:
Hoi Monique, Al in Frankrijk. Zet 'm op hoor!
Dikke kus van Ellen -
05 Augustus 2012 - 14:13
Yvonne Groenendijk:
Hallo Monique, Ben net terug uit Ierland en was erg benieuwd hoe het je was vergaan. Niet echt een geplaveide weg met al die hindernissen, maar volgens mij ben jij wel tegen een stootje bestand.
Dinsdag vlieg ik voor 4 dagen naar Wenen maar dat is wel comfortabeler dan wat jij aan het doen bent. Ik ben reuze trots op je en zal in gedachten stukjes met je mee lopen.
Kus Yvonne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
