![IMG32491]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/119/283/919_800x600.jpg?r=0)
![IMG32501]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/119/283/921_800x600.jpg?r=0)
22 oktober 2012
Blijf op de hoogte en volg Monique
22 Oktober 2012 | Spanje, Santiago de Compostella
Vreemd om wakker te worden en niets te hoeven.
Na een lange wandeldag van 40 kilometer (het was even Nijmegen, de zevenheuvelendag, alleen dan met rugzak) kwam ik gisteren aan in Santiago. Het was weer een mooie route, een groot deel door een bos met Eucalyptusbomen. Het was eigenlijk niet mijn bedoeling om helemaal door te lopen maar ja, het bekende paard hè! Tien km voor Santiago waren er alleen hotels en dan moest je van de route af. Het was pas drie uur en het zonnetje scheen dus toch maar 5 km verder. Omdat ik wel weer had moeten klimmen was het inmiddels half vijf, bewolkt en het complex waar ik had kunnen overnachten zag er nogal deprimerend uit. Waarom dan toch niet de laatste 4,7 km lopen en dan lekker naar het hotel (ik had al gecontroleerd of mijn kamer een nacht eerder vrij was). Ik kwam snel in Santiago aan maar zag nergens de kathedraal. Na alle dorpjes en steden waarvan je als eerste de kerk of kathedraal ziet was dit wel vreemd. Pas toen ik er bijna was zag ik de kathedraal. Misschien dat ik daarom helemaal niets voelde, geen blijdschap, geen emoties, helemaal niets! Terwijl ik voor de webcam heen en weer liep, me omdraaide en niet te opvallend mijn stokken omhoog deed had ik het gevoel dat het voor het thuisfront veel emotioneler en meer werkelijkheid was dan voor mij. Daarna ben ik mijn "Compostella" gaan halen in het pelgrimsbureau en ik ben even de kathedraal ingegaan. Omdat toch nog niet iedereen mij op de webcam had gezien nog heel even terug naar het plein gegaan en weer opdrachten uitgevoerd zodat ze wisten dat ik het was. Inmiddels was de Nederlander die ik een paar dagen geleden had ontmoet ook aangekomen. Ik kreeg het koud en besloot om naar mijn hotel te gaan. In de bar bij het hotel heb ik twee rozijnenbroodjes gehaald, in mijn kamer thee gezet, mijn overbodige spullen zoals lakenzak, vreselijke handdoek en knieband in de vuilnisbak gegooid, een lekkere lange warme douche genomen en daarna onder mijn dekbed genoten van al jullie reacties op blog en Facebook. Ik had expres het geluid van mijn telefoon aangezet:) Om acht uur vanochtend werd ik wakker en ben op mijn gemak gaan ontbijten. Daarna ben ik het centrum ingegaan waar ik al wat bekenden binnen zag komen. Bij de VVV heb ik een plattegrond gehaald en gevraagd waar de winkelstraten zijn. Ik heb besloten om toch maar een outfit te kopen zodat ik me even geen pelgrim meer voel! Om twaalf uur ben ik naar de mis geweest. En toen kwamen dus de tranen toen Djordi, de Catalaan, tijdens het "elkaar de vrede wensen" van achter uit de kerk naar mij toe kwam om me te omhelzen en me voor de laatste keer een "buen Camino" wenste. Dina was er ook bij en na de mis stonden we met zijn drieën te snotteren. Voor hen de afsluiting van een maand onderweg, van mij die van drie maanden. Dina en ik hebben nog emailadressen uitgewisseld en toen hebben we afscheid van elkaar genomen. Dat hebben we al een aantal keren gedaan dus het zou best kunnen dat we vanavond weer bij elkaar op een terrasje zitten:) Djordi vertrekt morgen naar zijn huis in Barcelona, Dina gaat verder lopen naar Finisterre, gaat dan nog tot half december naar Sevilla en gaat daar besluiten wat ze gaat doen als ze weer terug is in New York. En ik ga nu de winkelstraat opzoeken, nog naar een tentoonstelling over de pelgrim en kijken wat ik de komende dagen kan gaan doen, maar het belangrijkste: lekker slenteren!
Na een lange wandeldag van 40 kilometer (het was even Nijmegen, de zevenheuvelendag, alleen dan met rugzak) kwam ik gisteren aan in Santiago. Het was weer een mooie route, een groot deel door een bos met Eucalyptusbomen. Het was eigenlijk niet mijn bedoeling om helemaal door te lopen maar ja, het bekende paard hè! Tien km voor Santiago waren er alleen hotels en dan moest je van de route af. Het was pas drie uur en het zonnetje scheen dus toch maar 5 km verder. Omdat ik wel weer had moeten klimmen was het inmiddels half vijf, bewolkt en het complex waar ik had kunnen overnachten zag er nogal deprimerend uit. Waarom dan toch niet de laatste 4,7 km lopen en dan lekker naar het hotel (ik had al gecontroleerd of mijn kamer een nacht eerder vrij was). Ik kwam snel in Santiago aan maar zag nergens de kathedraal. Na alle dorpjes en steden waarvan je als eerste de kerk of kathedraal ziet was dit wel vreemd. Pas toen ik er bijna was zag ik de kathedraal. Misschien dat ik daarom helemaal niets voelde, geen blijdschap, geen emoties, helemaal niets! Terwijl ik voor de webcam heen en weer liep, me omdraaide en niet te opvallend mijn stokken omhoog deed had ik het gevoel dat het voor het thuisfront veel emotioneler en meer werkelijkheid was dan voor mij. Daarna ben ik mijn "Compostella" gaan halen in het pelgrimsbureau en ik ben even de kathedraal ingegaan. Omdat toch nog niet iedereen mij op de webcam had gezien nog heel even terug naar het plein gegaan en weer opdrachten uitgevoerd zodat ze wisten dat ik het was. Inmiddels was de Nederlander die ik een paar dagen geleden had ontmoet ook aangekomen. Ik kreeg het koud en besloot om naar mijn hotel te gaan. In de bar bij het hotel heb ik twee rozijnenbroodjes gehaald, in mijn kamer thee gezet, mijn overbodige spullen zoals lakenzak, vreselijke handdoek en knieband in de vuilnisbak gegooid, een lekkere lange warme douche genomen en daarna onder mijn dekbed genoten van al jullie reacties op blog en Facebook. Ik had expres het geluid van mijn telefoon aangezet:) Om acht uur vanochtend werd ik wakker en ben op mijn gemak gaan ontbijten. Daarna ben ik het centrum ingegaan waar ik al wat bekenden binnen zag komen. Bij de VVV heb ik een plattegrond gehaald en gevraagd waar de winkelstraten zijn. Ik heb besloten om toch maar een outfit te kopen zodat ik me even geen pelgrim meer voel! Om twaalf uur ben ik naar de mis geweest. En toen kwamen dus de tranen toen Djordi, de Catalaan, tijdens het "elkaar de vrede wensen" van achter uit de kerk naar mij toe kwam om me te omhelzen en me voor de laatste keer een "buen Camino" wenste. Dina was er ook bij en na de mis stonden we met zijn drieën te snotteren. Voor hen de afsluiting van een maand onderweg, van mij die van drie maanden. Dina en ik hebben nog emailadressen uitgewisseld en toen hebben we afscheid van elkaar genomen. Dat hebben we al een aantal keren gedaan dus het zou best kunnen dat we vanavond weer bij elkaar op een terrasje zitten:) Djordi vertrekt morgen naar zijn huis in Barcelona, Dina gaat verder lopen naar Finisterre, gaat dan nog tot half december naar Sevilla en gaat daar besluiten wat ze gaat doen als ze weer terug is in New York. En ik ga nu de winkelstraat opzoeken, nog naar een tentoonstelling over de pelgrim en kijken wat ik de komende dagen kan gaan doen, maar het belangrijkste: lekker slenteren!
-
22 Oktober 2012 - 16:02
Ida:
Leuk dat je het verslag van je laatste "loop"-dag nog beschreven hebt, dat de emoties er zijn betekent dat je leeft. Het afkicken kan beginnen, de wandelschoenen en broeken kunnen wel even de kast in.
(We lopen 14,15 en 16 juni pas ons volgende wandelweekend)
De metamorfose van pelgrim naar dame kan beginnen.
Nu even lekker doen waar je zelf zin in hebt, donderdag wil iedereen weer alles van je horen.
Geniet maar even lekker van deze rustpauze! Groetjes Ida -
22 Oktober 2012 - 17:06
Wilma Timmer:
Dat was wel een hele lange tocht gisteren zeg, maar als je de stal ruikt.............
We gaan morgen naar tante Ger en nemen een aantal "geprinte dagen" mee zodat zij die ook kan lezen.
Geniet van de laatste dagen en goeie reis naar Nederland. -
22 Oktober 2012 - 18:00
Wilma Van Der Most:
Helemaal fantastiesch
We zien je wel weer in Hellevoet
super -
22 Oktober 2012 - 19:47
ELSH:
Hai Monique,
Wat leuk dat je ons nu nog op de hoogte houdt waar je mee bezig bent . Het lijkt me voor jou zo onwerkelijk dat je niet meer vroeg hoeft op te staan niet meer die zware rugzak in- en uit te pakken. Je kunt nu nog een paar dagen lekker relaxen en natuurlijk heerlijk winkelen.
Monique, geniet nog lekker van het mooie weer en de stad Santiago want voordat je het weet zit je weer in de caroussel van het daagse leven.
GENIETEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!! RELAXEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Groetjes en een kus van ELS. -
22 Oktober 2012 - 19:50
Loes:
Jammer dat je schoenen niet kan inlijsten! Hoewel... alles kan. Je kistjes in een kistje met glas er voor.
Geniet van het winkelen en de aanschaf van nieuwe 'dames'kleding. Alle kleuren kunnen deze winter. Hopelijk is het weer als je aankomt net zo lekker warm als vandaag, nl. 22 graden. In mijn T-shirt in het winkelcentrum gelopen. Ongekend. Succes en tot ziens. -
22 Oktober 2012 - 20:01
Dineke:
Wow, nu helemaal niks moeten...Ik heb vandaag veel aan je gedacht Monique. Mijn eerste echte vakantiedag, dus ik moest ook niets, maar heb wel veel gedaan. Huishoudelijke klusjes en dat vind ik dan zó leuk, 1 dag dus, haha. Morgen naar Amsterdam met Joke. We gaan het Stedelijk Museum bezoeken. Ben zeer benieuwd.
Wens jou veel uitblaas plezier. Deze ervaring neemt niemand je meer af. Geniet!!
Ciao, Dineke -
22 Oktober 2012 - 21:02
Ivo:
Ha Monique,
Heb ik wat dagen je blog niet gelezen (wegens omstandigheden: mijn schoonmoeder is vorige week overleden) en nu heb ik zomaar je aankomst gemist...!
Een dag te laat dan toch: van harte gefeliciteerd!
Heel erg bedankt dat je het mogelijk maakte je op de voet te volgen - wat een geweldig verhaal is het geworden.
neef Ivo -
22 Oktober 2012 - 21:49
Cornelia Waalboer:
hallo Monique,
Fijn dat je nog even vertelt hoe je laatste loopdag is gegaan. Ik snapte er al niets van omdat het de bedoeling was dat je maandag het einddoel zou bereiken. Heerlijk moet dat zijn dat je nog even niets hoeft. Niet meer inpakken 's ochtends maar lekker op je gemak ontbijten. Blijf maar gewoon dagelijks schrijven hoor Monique. Zo leuk om te lezen waar je mee bezig bent. Succes met de aanschaf van een nieuw outfit.
Groetjes van Cornelia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
