Dag 4: Islares - Santona

Ik begin weer in het ritme te komen! Vanochtend ging ik al om tien over zeven op pad na een ontbijt in de herberg. Je kon koffie of thee krijgen zoveel als je wilde, een pakje sap, twee Magdalena's en een stuk stokbrood. En terwijl dat duidelijk is gezegd gaat er een jongen nog een keer bij het brood staan en zegt: ik zou nog wel willen maar ja dan heeft een ander straks geen brood. Nee, dat was ook gezegd:). Haalt hij uit zijn eigen tas nog een heel bruin brood en een pot pindakaas dus het was niet zo dat hij van de honger om zou komen. Daarna vroeg een andere jongen ook of hij nog een stuk brood mocht. Lekker bezig! De overnachting plus ontbijt kostte tenslotte ook maar acht euro. Het werd net een beetje licht toen ik ging lopen. Maar goed ook want het eerste stuk was weer langs de N634. Deze weg en de snelweg kom je de hele dag ergens tegen, het zijn de twee wegen die langs de kust lopen. Dus eigenlijk kan ik het boekje wel wegdoen en de N634 volgen:). Dan mis ik toch wel hele mooie paden. Na een tijdje langs de weg, weer met gevaar voor eigen leven, te hebben gelopen ging ik een pad naar boven op, de eerste van vele beklimmingen vandaag. Boven aangekomen weer naar beneden, kwam nu uit op een andere weg die iets minder druk was en waar een voetpad langs liep. Na een paar dorpjes doorgelopen te hebben, waar alles nog dicht was omdat het zo vroeg was, kwam ik op een "tamelijk steil en afhankelijk van het weer: glibberige en lemige bosweg door een eucalyptusbos". Het leek wel of ik in de sauna was: het water gutste uit mijn lijf en dan met de geur van Eucalyptus. Ik was toch wel erg blij dat het al even niet heeft geregend. Dit pad volgde ik gedurende ruim 2 km, ik was wel een beetje kapot! Maar gelukkig kwam er uiteindelijk een einde aan de klim en volgde er nog een kleine klim over een breed bospad en gelukkig, ik mocht ook weer naar beneden. Tot dan toe was ik nog geen steen of omgevallen boom tegen gekomen waar ik op kon zitten dus toen ik na een zeer steile afdaling onder de snelweg door in een dorpje kwam snap je wel waar ik inmiddels erge trek in had en hoopte dat er inderdaad een bar zou zijn. Na ruim 3 uur lopen en er bijna 18 km op te hebben zitten kon ik eindelijk aan de koffie, cola en een flinke croissant. Onderweg had ik nog wel een nectarine op die ik gisteren al had gekocht dus iets meer dan alleen een stokbroodje jam met koffie. Wat kan je dan genieten. Schoenen uitgedaan en even niets. Nog negen km te gaan naar Laredo. Na zo'n drie kwartier pauze ging ik weer verder. Weer een flinke klim en raad eens op welke weg ik weer terecht kwam... Na daar een paar km te hebben gelopen zag ik een bordje dat ik linksaf moest. Twee jongens/mannen kwamen me tegemoet en we groetten elkaar. Toen ik af wilde slaan stonden ze ineens weer voor me en zeiden dat ik rechtdoor moest gaan. Stom misschien maar ik sloeg toch maar niet af. In plaats van hun weg verder te vervolgen liepen ze weer voor me uit en sloegen rechtsaf naar een gehucht. Ik bleef doorlopen en zag op de borden staan dat ik in ieder geval goed liep. Had wel allerlei scenario's in mijn hoofd dat ik beneden misschien wel iemand moest betalen voor deze aanwijzing. Ik voelde me niet echt op mijn gemak:( Beneden aangekomen moest ik naar rechts, weer een steil pad op terwijl ik het plaatsje recht voor me zag liggen. Maar het was een mooi pad en onderweg kwam ik nog een pomp tegen met allemaal schelpen erop. Weer een steile afdaling en ja hoor, weer op de N634:). En dat niet alleen: daar liepen die jongens weer en zeiden iets terwijl ze op het pad wezen waar ik vandaan kwam. Ik denk dat ze zeiden dat ik zo stom was geweest om om te lopen terwijl ik op de weg had kunnen blijven. Ik haalde mijn schouders op en liep maar door. Daarna heb ik ze gelukkig niet meer gezien. In het stadje aangekomen kwam ik gelijk in een shock: van rustige wegen ineens midden tussen toeristen, ik liep zonder te weten waarheen. Het was inmiddels een uur en ik had er 27 km op zitten. Omdat ik het weer te vroeg vond om te stoppen ben ik doorgelopen. Daar had ik ook wel eerder over nagedacht. Ik moest nl van Laredo naar Santona met een pontje. Dat pontje vaart pas vanaf 09.00 uur en de volgende etappe bestaat weer uit 29 km. Als ik dan pas zo laat met de boot mee kan kom ik vrij laat op het slaapadres. Dus er toch maar zes km aan vastgeplakt. Een flinke tocht dus vandaag. In Santona aangekomen zocht ik, samen met een Duitse jongen, de herberg toen er ineens een man op me af kwam en vroeg of ik uit Duitsland kwam. Nee dus. Hij zei dat hij een Albergue voor pelgrims had en wij liepen mee ondanks dat dit wel een rare actie was: nog nooit meegemaakt dat je geronseld wordt voor een pelgrimsherberg! Maar het ziet er heel goed uit, er waren al meer mensen binnen, we kregen de sleutel van de voordeur en nu zit ik, nu nog alleen, hoop dat dat zo blijft, in een zespersoonskamer. Er is een wasmachine en een droger dus ik heb gelijk zoveel mogelijk gewassen. Ik ga nu het stadje in want het zonnetje schijnt en ik heb veel leuke terrasjes gezien. Groetjes en tot morgen