Dag 5 Santona - Guemes

Hoe druk het gisteren was in Santona, vanochtend was het uitgestorven maar gelukkig was er toch een bar open voor mijn ontbijt. Ik had bij de herberg wel een magdalena meegenomen en in mijn tas probeer ik constant een zakje chips te hebben maar omdat nou als ontbijt te nemen. Dat doet me denken aan alle schoolreisjes, hoe vroeg je ook weg gaat, er zijn altijd leerlingen die direct zakken chips opentrekken in de bus en dan het liefst cheese onion, misselijk word je van die lucht! Vannacht toch nog gezelschap gekregen van drie mannen en nu zitten zij weer naast me dus langzamerhand ga ik wel wat mensen herkennen. Het eerste uur liep ik langs een enorm gevangeniscomplex gevolgd door de weg langs het strand. Dat zag ik niet omdat tussen de weg en het strand allemaal flats stonden en ik had nog strand genoeg vandaag. Voor me zag ik een enorme berg: hoe zou ik moeten lopen: rechts was de zee, dus dat was uitgesloten, links eromheen of er toch overheen? Het laatste dus: er was een pad aan de rechterkant van de berg met de afgrond naast je. Wel allemaal planten maar een stap te ver naar rechts en je gaat toch naar beneden. En dan ik met mijn hoogtevrees. Een pad dat begon met zand en vervolgens met veel (losse) keien! Ik s...t zo'n beetje in mijn broek. Wat was ik blij met mijn stokken. Nog bedankt lieve kinderen!! Ook al vonden jullie het geen leuk cadeau:) ik ben er heel blij mee!! Bijna boven kwam ik drie dames tegen, 2 Françaises en een Japanse. Ik ben een beetje achter ze blijven hangen en vond dit toch wel een veilig gevoel. Beneden aangekomen vroegen ze of ik alleen was. Ik vond het te lastig om in het Frans te vertellen dat mijn partner naar beneden gevallen was, ze zien toch dat ik alleen ben.... Verder over het (harde) zandstrand, plm 3 km. Ik was weer in mijn element en ging er in hoog tempo vandoor. Na het strand volgde een afwisselend landschap en afwisselende wegen: door weiden heen, door veldwegen, langs bergdorpjes, over de grote weg. De hele dag heeft de zon geschenen dus het was goed heet, zo'n 30 graden. Gelukkig waren er wel wat terrasjes onderweg en toch ook nog een paar bomen met wat schaduw dus veel gestopt en nog meer gedronken. Gelukkig heb ik een dikke bos haar dus had geen last van de zon op mijn hoofd. En ik was heel blij met het zakje chips ook al houd ik er niet zo van. Om drie uur kwam ik bij de herberg, een enorme hoeveelheid bedden in allerlei kamers, gebouwtjes, een grote tuin eromheen en overal zitten/liggen pelgrims. Het wordt beheerd door mannen van de Maltezer orde. Als ik had gewild had ik gelijk eten kunnen krijgen toen ik binnen kwam. Ik kwam samen met een auti jongen binnen. Ik heb hem bijna iedere dag wel ergens gezien. Hij loopt heel langzaam met bungelende waterflessen maar hij loopt wel gestaag door. Ik zeg hem ook iedere keer gedag maar geen reactie. Nu werden we ook samen naar een slaapkamer gebracht na een moeizame inschrijving. Hij reageerde bijna nergens op. We werden in een nog lege slaapkamer gebracht met een los bed, twee stapelbedden en weer een drieverdiepingenbed. Maar het is zo opgezet dat je er geen benauwd gevoel van krijgt. En jullie snappen vast wel wie er in dat ene losse bed ligt:) Om half acht is er een gezamenlijke (verplichte) bijeenkomst waar wordt verteld over de pelgrimshistorie in twee groepen: Spaans en Engels. Vervolgens gaan we filosoferen, echt iets voor mij, maar daarna volgt de gezamenlijke maaltijd. Morgen is er van half zes tot acht uur ontbijt en dan op naar Santander. Het ligt hier maar 15 km vandaan maar de eerstvolgende herberg daarna is 20 km verder dus (waarschijnlijk) geen optie. Ligt natuurlijk ook aan de weg en aan de temperatuur!! We zullen het zien. Tot morgen. En ik vind het zo leuk om jullie reacties te lezen:)